Қызметіне байланысты барлық бағдарламалық құралдарды

1.     Компьютерлерді бағдарламалық қамтамасыздандыруды жіктеу

2.     ОЖ қызметі және негізгі функциялары. ОЖ жіктеу

3.     Файлдық жүйе

4.     Деректер құрылысы

5.     Файлдар мен бумалар

6.     Трансляторлар. Редакторлар.

Қызметіне байланысты барлық бағдарламалық құралдарды бірнеше  кластарға бөлуге болады: операциондық жүйелер; бағдарламалау жүйесі; аспаптық бағдарламалық құралдар және интегралданған пакеттер; қолданбалы бағдарламалар.

Есептеу жүйесінің бағдарламалық  қамтамасыздандыру құрамын бағдарламалық  конфигурация деп атайды. Бағдарламалар  арасында физикалық блоктар мен  түйіндер арасындағы сияқты өзара байланыс болады – көптеген бағдарламалар  аса төмен деңггейдегі басқа  бағдарламаларға сүйене отырып жұмыс  жасайды. Бағдарламалық қамтамасыздандыру  деңгейлері: базалық, жүйелік, қызметтік, қолданбалы.

Операциондық жүйе – келесілермен қамтамасыз ететін бағдарламалар жиынтығы: ресурстармен басқару, компьютердің барлық аппараттық құралдары жұмысымен  келісілген; процесстерді басқару, яғни бағдарламаларды орындау, олардың  компьютер құрылғысымен, деректермен  өзара әрекеті; қолданушы интерфейсі, яғни компьютер мен қолданушы  арасындағы сұқбат, айқындалған қарапайым  командаларды – ақпаратты өңдейтін операцияларды орындау. Қарапайым  жағдайда ОЖ келесі негізгі компоненттерден  тұрады: файлдық жүйеден, сыртқы құрылғылар драйверлерінен, командалық тіл процессорынан.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

УРОКИ КРОЙКИ И ШИТЬЯ

АДРЕС В ИНТЕРНЕТЕНhttp://womanew.ru/slovar-shvei/

 

• 2) Драмалық шығармалардың бір жанры (қ. Драматургия). Трагедия бас кейіпкер әрекетінің азаппен аяқталуын көрсетуге, комедия адам қылығы мен әлеум. өмірдегі келеңсіз көріністерді әжуалауға құрылса, драма адамдар мүдделері арасындағы қақтығыс, шиеленіскен тартысқа құрылады. Осы қақтығыстың сипатына, әлеум. мән-маңызына байланысты зерттеушілер қазіргі қазақ драмаларын қаҝармандық драма (мысалы, Әуезовтің “Қара Қыпшақ Қобландысы, 1945; С.Сейфуллиннің “Қызыл сұңқарлары”, 1922, т.б.), саяси-әлеуметтік драма (мысалы, Әуезовтің “Еңлік — Кебегі”, 1917, т.б.), тарихи-ғұмырнамалық драма (мысалы, Әуезовтің “Абайы”, 1950; Мүсіреповтің “Ақан сері — Ақтоқтысы”, 1972, т.б.) деп бөліп жүр.^[1][2]

Дереккөздер

Мұхтар Әуезов атындағы қазақ академиялық драма театры' - Алматыдағы ірі қазақ театрларының бірі. Абай даңғылыда орналасқан.

Қызылорда қаласында 1926 жылы 13 қаңтарда М.Әуезовтің «Еңлік-Кебек», пьесасымен және халық өнерпаздары қатысқан үлкен концертпен тұңғыш рет театр шымылдығы ашылды

Алғашқы құрылған жылдары театр құрамында көркемөнерпаздық пен халық шығармашылығының танымал шеберлері — И. Байзаков, Ә. Қашаубаев, С. Қожамқұлов, Е. Өмірзақов,Ж. Шанин,Қ Қуанышбаев, Қ. Жандарбеков, Қ. Бадыров, Қ. Мұңайтпасов, З. Атабаева, Ш. Әлібекова, Ш. Байзакова, М. Шамова, Ж. Шанина ойнады.

1929 жылы театр труппасы Алматыға қоныс аударды. 1937 жылы 27 ақпанда академиялық театр атағын алды. 20 жылдығына орай 1946 жылы Еңбек Қызыл ту орденімен, ал 50 жылдығына байланысты 1976 жылы Халықтар достығы орденімен марапатталды. Театрға 1961 жылы жазушы, драматург М. О. Әуезовтің есімі берілді.

Театр сахнасында ерлікке толы ұлы өмірлер, патриоттық — отаншылдық сезімдер, жанқиярлық ерен еңбектер жан-жақты жырланатын қойылымдармен қатар, халқымыздың рухани асыл армандары мен мұң-мұқтаж, талап-тілегін бейнелейтін тарихи-эпостық тақырыптағы шығармаларға да көп ден қойылды. М. Әуезовтың «Абай», «Еңлік — Кебек», «Қобыланды», С. Мұқановтың «Шоқан Уәлиханов» спектакльдері шығармашылық үлкен жеңіс болды.

Соңғы жылдары театр Қазақстан және таяу шетелдерге жиі гастрольдік сапармен барып тұрады. Мәдениет және ақпарат министрлігінің қолдауымен Омбы қаласы (Ресей Федерациясы), Оңтүстік Қазақстан, Маңғыстау, Қызылорда, Жамбыл облыстарына, Астана, Павлодар, Семей, Қарағанды, Өскемен қалаларына қойылымдарымен барып қайтты.

2006 жылы театр 80 жасқа толды. Мерейтойының қарсаңында Ә. Әмзеұлының «Қара кемпір», Қ. Ысқақтың «Қазақтар» атты жаңа қойылымдарын дайындады.^[1]

Тарихы[өңдеу]

Қазақ драма театры, М.О. Әуезов атындағы, Еңбек Қызыл Ту және “Халықтар достығы” орденді Қазақтың мемлекеттік академиялық драма театры – тұңғыш кәсіпқой ұлттық сахналық мекеме. 1925 жылдың ақырында қазіргі Қызылорда қаласында Ұлт театры болып ұйымдастырылды. Алғашқы директоры әрі көркемдік жетекшісі Д.Әділов. М.Әуезовтың “Еңлік – Кебек” трагедиясының 3-актісімен (С.Қожамқұловтың қоюы бойынша) және халық өнерпаздары қатысқан үлкен концертпен 1925 ж. желтоқсандағы өткен Қазақ өлкелік 5 партконференция кезінде тұңғыш рет театр шымылдығы ашылды. 1926 ж. 31 қаңтарда болған Ұлт театрының ресми ашылуында Қ.Кемеңгеровтың “Алтын сақинасы” ойналды. Театр репертуарын жақсарту үшін Халық ағарту комиссары С.Сәдуақасовтың тікелей басшылығымен арнайы бәйге өткізілді. Театр труппасы 1929 ж. Алматыға қоныс аударды. 1937 ж. академиялық театр атағын алды. Театрға 1961 ж. жазушы, драматург М.О. Әуезовтің есімі берілді. Алғашқы құрылған жылдары театр құрамында көркемөнерпаздық пен халық шығарманың танымал шеберлері – И.Байзақов,Ә.Қашаубаев, С.Қожамқұлов, Е.Өмірзақов, Ж.Шанин, Қ.Қуанышбаев, Қ.Жандарбеков, Қ.Бадыров, Қ.Мұңайтпасов, З.Атабаева, Ш.Әлібекова, Ш.Байзақова, М.Шамова, Ж.Шанинаойнады. Актер әрі режиссер. Шанин театрдың шығармашылық жағынан қалыптасу жолында зор еңбек сіңірді. 30-жылдардың 1-жартысында қазақ жерінде кеңес өкіметі тұсындағы ұжымдастыру шараларын жүзеге асыру барысын бейнелейтін пьесалар қойылды. Осы жылдары К.Байсейітова, Қ.Байсейітов, Қ.Бейісов, Ж.Елебеков, М.Ержанов, Ш.Жиенқұлова,К.Қармысов, Қ.Әділшінов, Ш.Айманов, С.Майқанова, З.Құрманбаева, С.Телғараев, А.Абдуллина, О.Жұмағұлов, Ж.Өгізбаев, Р.Қойшыбаева, Г.Сыздықова, т.б. сахна шеберлерінің келуі театрдың күрделі драмалық шығармаларды меңгеруіне жол ашты. Сондай-ақ, театрға арнайы шақыртумен келген орыс режиссерлерінің де (М.Г. Насонов, И.Г. Боров, СоколовМ.А. Соколов, Ю.Л. Рутковский, М.В. Соколовский, Я.П. Танеев) еңбегі ерекше болды. Олар қойған әрбір спектакль актерлердің нағыз сахна мектебіне айналды. Режиссер НасоновӘуезовтің “Еңлік – Кебек” трагедиясын (1933) қайта қойды. Ол спектакльдің сахнада бұрыннан қалыптасқан дәстүрлі үрдісін сақтаумен бірге, басты рөлдердің (Еңлік – Байсейітова, Кебек – Байсейітов) психологиялық тұрғыда шешім табуына баса назар аударды. 1934 ж. Қазақ драма театрынан музыка театр (қазіргі Қазақтың мемлекеттік академиялық опера және балет театры), т.б. өнер ұжымдары бөлініп шықты. 1935 – 1937 ж. М.Әуезовтің, Б.Майлиннің, Ғ.Мүсіреповтың тарихи тақырыптағы туындылары, орыс кеңес драматургиясынан, орыс және шет ел классикасынан қойылған спектакльдер театр ұжымының шығармашылық бағыт-бағдары мен ізденіс-табыстарын айқындады. 1941 – 1945 ж. туған елге деген сүйіспеншілік пен патриоттық сезімін, адамдарымыздың асқақ, адал, ынтымақшылдық рухы мен берік достығын, майдан мен тылдағы қаhармандық күресін көрсететін пьесалар театр репертуарынан мол орын алды. Театр труппасына Алматы, Москва, Ленинград және Ташкенттің арнаулы оқу орындарын бітірген маман актерлер келіп қосылды.

Театр

Соғыстан кейінгі жылдары бейбіт өмір мен жасампаз еңбекті, республика еңбеккерлерінің жаңа тұрмыс-салтын, ұжымдастыру құрылымын нығайту және кеңестік қатаң жүйеге негізделген жаңа қоғам орнату жолындағы күресін баяндайтын, қазақ зиялылары мен жастардың мақсат-мұратын, ізгі арман-тілегін бейнелейтін Ә.Әбішевтің “Достық пен махаббат” (1947, реж. Айманов), “Күншілдік” (1955, реж. М.И. Гольдблат), “Мансап пен ұждан” (1974, реж. Ә.Мәмбетов) және “Кәусар” (1985, реж. С.Асылхан), Ғ.Мұстафиннің “Миллионер” (1950, реж. А.Тоқпанов), т.б. авторлардың сахналық шығармалары көрермен көңілінен шықты. Әуезовтің “Абай” (1952, реж. Айманов, суретші В.В.Голубович пен рөлдерді орындаушылар Қ.Бадыров, Бөкеева, С.Қожамқұлов, Қойшыбаева, Қуанышбаев, Өмірзақов) және Ә.Нүрпейісовтің “Қан мен тер” (1974, реж.Мәмбетов, суретші А.С.Кривошеин мен рөлдерді орындаушылар А.Әшімов, Ф.Шәріпова, Ы.Ноғайбаев) спектакліне КСРО Мемлекеттік сыйл., ал Ш.Айтматовтың “Ана – Жер-Ана” (1966, реж. Мәмбетов, суретші А.И.Ненашев пен рөлдерді орындаушылар Майқанова, Шәріпова, Римова) мен А.Я. Каплердің “Ленин 1918 жылы” (1970, реж. Мәмбетов, рөлдерді орындаушылар М.Сүртібаев пен Қожамқұлов) спектакліне ҚазКСРМемлекеттік сыйл. берілді. Театр ұжымы 1958 ж. Мәскеуде өткен қазақ әдебиеті мен өнерінің онкүндігіне қатысып, мәскеуліктердің назарына 5 спектакль (Әуезов, “Еңлік – Кебек”; С.Мұқанов, “Шоқан Уәлиханов”; Мүсірепов, “Ақын трагедиясы”; Тәжібаев, “Жалғыз ағаш орман емес” жәнеУ.Шекспир, “Асауға тұсау”) ұсынды. Театр ұжымы орыс және батыс еуропа драматургиясының классик. туындыларынан Н.В. Гогольдің,М.Горькийдің, А.П. Чеховтың, Лопе де Веганың, Шекспирдің, М.Метерлинктің, К.Гоццидің пьесаларын қойды. ТМД елдері драматургиясының таңдаулы туындылары да театр репертуарынан берік орын алды. 1980 – 90 ж. бүгінгі күн тақырыбына жазылған, басқа да алуан жанрлы драм. шығармалар театр сахнасына шықты. А.Сүлейменовтің “Төрт тақта жайнамаз” (1989, реж. Ә.Рахимов), Ж.Аймауытовтың “Ақбілек” (1990, реж.А.Әшімов), Ш.Айтматовтың “Ғасырдан да ұзақ күн” (1990, реж. Ә.Мәмбетов), т.б. туындылары театр сахнасына шықты. 1990 жылдан кейінгі кезеңде театр репертуары жаңа шығармалармен байып, әлемдік және қазақ драматургтерінің классик. шығармаларын көрермендер назарына ұсынды, кейбіреулерін қайта сахналады. У.Шекспирдің “Кориалан” (1991), “\\Асауға тұсау\\” (1994), С.Жүнісовтің “Кемеңгерлер мен көлеңкелер” (1994), Сүлейменовтың “Жетінші палата” (1993, барлығын сахналаған реж. Ә.Мәмбетов), Иран-Ғайыптың “Шыңғысхан” (1994, реж. Б.Атабаев), К.Гоццидің “Турандот ханшайым” (1994, реж. Әл-Тарази),М.Байсеркеновтың “Абылай ханның ақырғы күндері” (1996, реж. М.Байсеркенов), Р.Мұқанованың “Мәңгілік бала бейне” (1996, реж. Атабаев), М.Жұмабаевтың “Шолпанның күнәсі” (1997, реж. Қ.Сүгірбеков), Әуезовтің “Қилы заман” (1997, реж. Рахимов), “Қарагөз” (1997, реж. Мәмбетов), Шахимарданның “Томирис” (2000, реж. Әл-Тарази), Ш.Айтматовтың “Ана – жер Ана” (2002, реж. Мәмбетов), Г.Гаутман “Ымырттағы махаббат” (2002, реж. Р.Андриасян), т.б.

Театр ұжымы 1926 жылдан бастап жазғы гастрольге шығуды игі дәстүрге айналдырып, республиканың елді мекендерінде өнер көрсетіп келеді, сонымен қатар гастрольдік сапармен Мәскеу, Нөкіс, Қазан, Уфа, Шираз, Ташкент, Нанси қаласыларында болды. 1930 жылдан актерлер даярлайтын студия (үзілістермен), 1971 жылдан Ұзынағашта (Алматы облысы Жамбыл ауданы) театр бөлімшесі жұмыс істеді. Қазіргі кезеңде Қазақ драма театрының құрамында Ш.Жандарбекова, Ф.Шәріпова, С.Оразбаев,З.Шәріпова, Ш.Ахметова, Т.Жаманқұлов, Ә.Кенжеев, Ж.Медетбаев, Қ.Тастанбеков, Т.Тасыбекова, т.б. талантты актерлер еңбек етеді (2003). 1981 ж. театрдың жаңа ғимараты (арх. О.Баймырзаев, М.Жақсылықов, А.Қайнарбаев; ҚазКСР-і Мемл. сыйл., 1982) пайдалануға берілді. Ғимараттың көлемдік-композициялық құрылыс өзегіне үлкен (1000 орынды) және кіші (250 орынды) көрермендер залы алынған. Ғимарат алдына 1981 ж. М.Әуезов ескерткіші (мүсіншісі Е.А.Сергебаев, ҚазКСР Мемл. сыйл., 1982) орнатылды. Театр Еңбек Қызыл Ту (1946), “Халықтар достығы” (1976) ордендерімен марапатталған. ^[2]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

өмірге ұдайы оң қарау  
Аурухананың бөлмесінде үш адам төсек тартып жатқан екен. Ауруханаға бірінші болып түскен адам терезенің қасына жатқызылып, екінші болып түскен - ортаға, соңғысы болса - есік жаққа жатқызылатын болған. Ортада жатқан кісі оптимист болғаны үшін ұдайы бөлмедегі басқа науқастардың көңіл күйін көтергісі келіп қызықты әңгіме мен әзілдерді айтатын еді. Бір күні терезе жақтағы науқас қайтыс болады. Оның орнына оптимист кісі жатқызылып, бөлмелеріне қосымша жаңа адам жатқызылады. Терезе жаққа көшкен аға енді терезеден көргендерін айтатын болды. Күніге жаңа нәрсе көріп, басқа науқастармен бөлісетін. Жол үстіндегі бақшаны, үлкен шынар ағаштарды, жұмысқа асығып кетіп бара жатқан адамдарды, құстардың сайрауын, бүлдіршіндердің атыспақтары мен қарсы жоталардағы гүлдердің әсемділігін көркемдеп әңгімелейтін. Төсек тартып жатқан басқа науқастар әңгімелерін тындап, достары көрген нәрселерді көз алдында елестетуге тырысатын. Көп ұзамай оптимист ағаның әңгімелері арқасында аурухана бөлмесіндегі аурулардың көңіл күйлері жаманнан жақсыға аусып, өмірі бітпейтін болып көрінген уақыт та қызықты болып зымыра бастады. Әңгімелерді қызығушылықпен тыңдап, көреалмаушылықпен жатқан ортадағы науқас "терезе қасында жатқанға бірнәрсе болса да, ол жаққа мен жатқызылсам.." деп ойлай бастайды. Күні-түні қалай да болса терезе жаққа жатқызылу керегін ойластыратын болады. Оптимист ағаның инсульт кәуіпі барын біліп, түнде бар күшін салып дәрі тұрған үстелді төңкеріп тастайды. Ертеңіне оптимист науқас қайтыс болады. Оның орнына ортада жатқан науқас жатқызылады. Ол болса терезеден оптимист әңгімелеген барлық заттарды көруге сабырсыздықпен асығуда. Мүмкіндік түскен сәтте терезесінен сыртқа көз атты да... терезенің арғы жағында қап-қара дуалдан басқа ешнәрсе жоқ екенің көреді..                  

http://uzfilmi.ucoz.ru

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Жігіттер, ойын арзан, күлкі  қымбат,

Екі түрлі нәрсе ғой  сыр мен сымбат. 

Арзан, жалған күлмейтін, шын  күлерлік 

Ер табылса, жарайды қылса  сұхбат.

Кейбіреу тыңдар үйден  шыққанынша, 

Кейбіреу қояр құлақ ұққанынша. 

Сөз мәнісін білерлік кейбіреу бар, 

Абайлар әрбір сөзді өз халынша.

Шын көңілмен сүйсе екен, кімді сүйсе, 

Бір сөзімен тұрса екен, жанса-күйсе. 

Қырмызы, қызыл жібек бозбалалар 

Оңғақ бұлдай былғайды, бір  дым тисе.

Керек іс бозбалаға — талаптылық, 

Әртүрлі өнер, мінез, жақсы  қылық. 

Кейбір жігіт жүреді мақтан көйлеп, 

Сыртқа пысық келеді, көзге  сынық.

Кемді күн қызық дәурен тату өткіз, 

Жетпесе, біріңдікін бірің  жеткіз! 

Күншіліксіз тату бол шын  көңілмен, 

Қиянатшыл болмақты естен  кеткіз!

Бір жерде бірге жүрсең басың қосып,

Біріңнің бірің сөйле  сөзің тосып.

Біріңді бірің ғиззәт*, құрмет етіс,

Тұрғандай бейне қорқып, жаның  шошып. 

Жолдастық, сұхбаттастық —  бір үлкен іс,

Оның қадiрін жетесіз  адам білмес.

Сүйікті ер білген сырын сыртқа жаймас,

Артыңнан бір ауыз сөз  айтып күлмес. 

Күйлеме жігітпін деп үнемі  ойнас,

Салынсаң, салдуарлық қадір  қоймас.

Ер жігіт таңдап тауып, еппен жүрсін,

Төбетке өлекшіннің* бәрі бір  бас. 

Біреуді көркі бар деп  жақсы көрме,

Лапылдақ көрсе қызар  нәпсіге ерме!

Әйел жақсы болмайды көркіменен,

Мінезіне көз жетпей, көңіл  берме! 

Көп жүрмес, жеңсікқойлық тез-ақ тозар,

Жаңғырар жеңсік құмар  жатқа қозар.

Күнде көрген бір беттен көңіл  қайтып,

Қылт еткізбес қылықты, тамыршы  озар. 

Толқынын жүрегіңнің хаттай таныр,

Бүлк еткізбес қалайша  соқса тамыр.

Жар көңiліне бір жанын  пида қылып,

Білместігің бар болса, қылар  сабыр. 

Шу дегенде көрінер сұлу артық,

Көбі көпшіл келеді ондай қаншық.

Бетім барда, бетіме кім шыдар деп,

Кімі паңдау келеді, кімі тантық. 

Ақыл керек, іс керек, мінез керек, 

Ер ұялар іс қылмас, болса зерек. 

Салақ, олақ, ойнасшы, керім-кербез, 

Жыртаң-тыртаң қызылдан шығады ерек.

Қатының сені сүйсе, сен де оны сүй, 

Қоржаң суық келеді кей сасық ми. 

Ері ақылды, қатыны мінезді боп, 

Тату болса, райыс* үстіндегі үй.

Жоқ, болса қатыныңның жат өсегі,  

Болмаса мінезінің еш кесегі, 

Майысқан бейне гүлдей, толықсыған, 

Кем емес алтын тақтан жар төсегі.

Жасаулы деп, малды деп байдан алма, 

Кедей қызы арзан деп құмарланба. 

Ары бар, ақылы бар, ұяты бар 

Ата-ананың қызынан ғапыл  қалма.

Үйіңе тату құрбың келсе кіріп,