Қасым ханның тұсындағы Қазақ хандығы

1711 жылы дүниеге келген Абылай  Уәлиұлының бастапқы есімі Әбілмансұр  болды. Ол жастай жетім қалды. 1731 жылы жоңғарлармен шайқаста көзге түсті.

 Жоңғарияның ханы Қалдан  Серен 1745 жылы өліп, оның мұрагерлері  таққа таласты. Осы кезде оған  Цинь империясы тиісе бастайды. Абылай осы сәтті пайдаланды. Ол сыр бойындағы қалаларды  азат етуге кірісті. Ол бұл  жорықта қазақ әскерлерін үш топқа бөлді. Оның бірінші тобын Қанжығалы Бөгенбай мен Үмбетей жырау басқарды. Бөгенбай басқарған 10 мың әскер Түркістанның солтүстік жағына, Созақ бекінісіне барып тиісуге тиіс еді.

 Екінші қолды Жәнібек батыр  басқарды. Оған Тәтіқара жырау қосылды. Олар Сырдың төменгі ағасына қарай кетті. Үшінші негізгі қолды Абылайдың өзі басқарды. Жорыққа қатысушылар Шиелі, Жаңақорған бойымен Түркістанның күнбатыс жағына қарай жылжыды. Бұл топта Қабанбай, Баян, Сырымбет, Малайсары, Жанұзақ болды.

 Жоңғар әскерін басқарған Қалдан Сереннің ортаншы ұлы Цевен Доржи де өз әскерін үшке бөлді. Ол өзінің басты күшін Абылайға қарай бағыттады. Оның қару-мылтығы, түйе үстіне орнатқан 15 зеңбірегі бар еді. Қазақ жасақтары сойыл, шоқпар, садақпен қаруланды.

 Цевен Доржи өзінің ауыр қолымен Абылай әскерлерінен бұрын келіп, Жаңақорғанға бекініп алды. Абылай Жаңақорған бекінісін алуды Қабанбайға тапсырды. Сырымбетті оң жақ қанатқа, Баянды әскердің сол жақ қанатына қойды. Олардың сыртынан үш мың қолы бар Малайсары, Оразымбет батырлардың әскерін топтастырды.

 Бұл соғыс екі айға созылды.  Қазақ әскерлері Жаңақорғанды, Шымкентті  жаудан тазартты. Түркістанға дейін  жетті. Бөгенбай басқарған әскерлер  Созақ пен Сайрамды босатты.  Батыр Баян Талас өзеніне дейін  барды. Жәнібек батырдың әскерлері қарақалпақ жерін босатып, қалмақтарды Сырдың жоғарғы сапасына шегіндірді. Амалы таусылған Цевен Доржи Абылайдан бітім сұрауға мәжбүр болды.

 Келісім бойынша Созақ, Сайрам, Манкент, Шымкент қалалары Әбілмәмбеттің  қарамағына өтті. Түркістан туралы мәселе кейінірек шешілетін болды. Абылой бұл жолғы жеңістерін жоңғар хандығының күйреуінің бастамасы деп есептеді. 1745 жылғы соғыс осымен бітті.

 Қазақ жерін қалмақтардан  толық тазарту мақсатымен Абылай  бастапан қазақ жасақтары 1750 жылы  жауды жоңғар қақпасы маңында оңдырмай соққы берді.

1755 жылы жоңғарлар бірнеше ұсақ  иеліктерге бөлініп кетті. Осыдан  кейін 1758 жылы Жоңғар мемлекеті  құлады. 1758 ж. Цинь қытайлары Шығыс  Түркістандағы қазіргі Синь-Цзянь  жерін басып алды. Цинь империясының  батыс шекарасы қазақ жерімен шектесті. Қытайлар дүркін-дүркін шабуыл жасап қазақтарға тыным бермеді. Абылай келісімге келу туралы Пекинге адамдар жіберді. Сөйтіп, Қытаймен сауда, экономикалық қатынас орнату жолдарын іздестірді. Ол Ресеймен де қарым-қатынас орнатты.

1771 жылы Әбілмәмбет хан өлгеннен  кейін, Түркістанда Абылайды Орта  жүздің ханы етіп сайлады. Бір  жылдан кейін 1772 жылы вице-канцлер  М.Л. Воронцовтың жарлығымен Абылайға  арналып Есіл өзеніне таяу  жерде Жаңғызтөбеге ағаш үй  салынды. Абылай 1780 жылы мамыр  айында Ташкентте 69 жасында қайтыс болды. Орнына Уәли сайланды.